Numquamne vidisti vinum Campanum operculo ampullae cerevisiae obsignatum?

Nuper amicus in colloquio dixit se, cum vinum spumans emeret, invenisse vinum spumans operculo ampullae cerevisiae obsignatum esse, itaque scire voluisse num tale obsignamentum aptum esset pretioso vino spumansi. Credo omnes de hac re quaestiones habituros esse, et hic articulus tibi respondebit.
Primum dicendum est opercula cerevisiae aptissima esse ad vina spumantia et spumantia. Vina spumantia hoc signo adhibita per aliquot annos conservari possunt, et numerum bullarum etiam melius conservant.
Numquamne vidisti vinum spumantem operculo ampullae cerevisiae obsignatum?
Multi fortasse nesciunt vinum spumans et vinum spumans hoc operculo coronali initio obsignatum esse. Lectores assidui situs nostri sciunt vinum spumans fermentationem secundariam subire, ubi vinum non stans in amphoras infunditur, saccharo et fermento additur, et fermentari permittitur. Per fermentationem secundariam, fermentum saccharum consumit et dioxidum carbonis producit. Praeterea, fermentum residuum saporem vini spumans augebit.
Ut dioxidum carbonis a fermentatione secundaria in ampulla arceatur, ampulla obsignanda est. Cum copia dioxidi carbonis crescit, pressio aeris in ampulla maior et maior fiet, et suber cylindricus vulgaris propter pressionem exhauriri potest, itaque operculum ampullae coronatum optima electio hoc tempore est.
Post fermentationem in ampulla, vinum spumante per menses duodeviginti maturescet, quo tempore operculum coronae removetur et operculo suberis fungiformis et reti metallici substituitur. Causa mutationis ad suberem est quod plerique credunt suberem bonum esse ad vinum maturescendum.
Sunt tamen etiam nonnulli braxatores qui audent modum traditum claudendi opercula lagenarum cerevisiae impugnare. Ex una parte, contaminationem suberis vitare volunt; ex altera parte, fortasse volunt altitudinem erga vinum spumantem mutare. Scilicet sunt braxatores qui propter sumptus conservandos et commoditatem emptoris experiuntur.


Tempus publicationis: XXV Iulii, MMXXIII